Αναρτήσεις

ΖΗΣΕ ΤΩΡΑ...

-
Εικόνα
Έχεις μεγαλώσει αρκετά για να σπαταλάς χρόνο και ψυχικά αποθέματα...  Οι πόρτες κλείνουν πλέον πιο εύκολα με τη λογική.... και το συναίσθημα το  σπαταλάς  αλόγιστα εκεί που ανθίζει η ειλικρίνεια και η καθαρότητα της ψυχής... Δεν έχεις χρόνο για ψεύτικους και πλαστικούς ανθρώπους... Δεν υπάρχουν πλέον ανοχές και αντοχές για ψυχικό πόνο... Η επιφάνεια πλέον δεν σε αγγίζει, αναζητάς με δίψα την ουσία των πραγμάτων και τα βαθιά συναισθήματα... Όσο μεγαλώνεις,  μεγαλώνουν και τα προβλήματά σου, αλλά πάντα υπάρχει  χρόνος  να σηκώσεις τα   μάτια και να χαθείς στο απέραντο γαλάζιο του ουρανού... να  κλείσεις τα μάτια και να   ακούσεις τη μουσική της βροχής...να μυρίσεις το  φρέσκο κουρεμένο γρασίδι από το πάρκο της γειτονιάς σου...να νιώσεις έστω για λίγα δευτερόλεπτα ξανά παιδί... Η ζωή είναι ένας καμβάς με χρώματα...πολλά χρώματα.... και όταν μαυρίζει ο πίνακας  σου, τότε  πρόσθεσε με επιμονή γενναίες δόσεις λευκού...σιγά- σιγά το μαύρο θα  αρχίζει να ξεθωριά
30 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

ΕΜΑΘΕΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ...

-
Εικόνα
Έμαθες να ζεις χωρίς όνειρα, γιατί τα όνειρα είναι πολυτέλεια. Έμαθες να ζεις σε μία φυλακή χωρίς να μπορείς να φύγεις, γιατί δεν έχεις πια φτερά να πετάξεις. Έμαθες να ζεις χωρίς χρώμα, γι' αυτό κάθε μέρα παίρνεις τα πινέλα και προσπαθείς να χρωματίσεις τον καμβά τις ζωής με τα λίγα χρώματα που σου έχουν απομείνει. Έμαθες να ζεις χωρίς χαρές, γι΄αυτό χαμογελάς από ευτυχία γιατί έχεις δίπλα σου τον άνθρωπο που αγαπάς και σε αγαπάει. Έμαθες να ζεις χορεύοντας μέσα στη βροχή, γιατί ευελπιστείς ότι η βροχή θα ξεπλύνει τις στάχτες που λερώνουν τη ζωή σου. Έμαθες να ζεις με ψηλά το κεφάλι κι ας σε βαραίνουν τα μάτια σου από τα δάκρυα που δεν αφήνεις να κυλήσουν στο πρόσωπό σου. Έμαθες να ζεις σηκώνοντας το σταυρό σου κι ας είναι φορτωμένος  με επιπλέον  σταυρουδάκια που σου φορτώνουν άλλοι άνθρωποι και κάνουν το σταυρό σου ασήκωτο. Έμαθες να ζεις χωρίς φωνή, γιατί οι άνθρωποι είναι κουφοί και ακούν μόνο τον εγωϊσμό τους. Έμαθες να ζεις χωρίς μέλλον και ελπί
8 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

και τώρα....ΣΙΩΠΗ

-
Εικόνα
..... και έρχεται η μέρα που συνειδητοποιείς ότι οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα σου, δεν  έχουν χρώμα και πέφτουν στο κενό... πάντα κατέληγαν στο κενό, και όταν έβγαζες λέξεις με πιο  ζωηρά χρώματα, πάλι είχαν την ίδια κατάληξη και μάζευες απλόχερα λέξεις που δεν ήταν δικές  σου, αλλά ήταν πάντα πιο δυνατές και έσβηναν τις δικές σου.... τώρα έχεις λέξεις που δεν θέλεις  να βγούνε, γιατί κουράστηκες να πέφτουν στο κενό και προτιμάς τη σιωπή....ποιο το νόημα των  λέξεων, αν δεν σε ακούνε ποτέ ... Θεοπούλα Πατρίκη
4 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ

-
Εικόνα
Ο ζωντανός νεκρός, δεν φοβάται τον θάνατο... Λαχταρά να γευτεί τη ζωή, μα ο θάνατος γίνεται μονόδρομος... Η ψυχή του, δέσμια στα χέρια των άλλων... Μάταια προσπαθεί να κόψει τους σπάγκους που τον δένουν χειροπόδαρα... Ευχή και κατάρα να αφουγκράζεται τους ψιθύρους των ζωντανών, που μολύνουν ανελέητα το μυαλό του... Μόνη του φυγή ο κόσμος των ονείρων... Θεοπούλα Πατρίκη 
6 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

ΒΑΛΣΑΜΟ ΨΥΧΗΣ...

-
Εικόνα
Ένα ζεστό χαμόγελο ή μια γλυκιά κουβέντα, μπορεί να γίνουν σανίδα σωτηρίας για κάποιους ανθρώπους.  Η ζωή είναι το σύνολο των στιγμών που μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους. Είναι ωραίο να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου με τους άλλους. Τα συναισθήματα είναι το νέκταρ της ζωής. Ο χρόνος φεύγει πολύ γρήγορα και η ζωή χάνεται σε μια στιγμή... Ποιο το όφελος λοιπόν, να θυμώνουμε με τους ανθρώπους; ...γιατί δεν αφήνουμε το καλό να κυριαρχήσει μέσα στην καρδιά μας;  ..πόσο, μα πόσο πολύ βοηθιόμαστε και εμείς οι ίδιοι, όταν δίνουμε έστω και λίγο αγάπη στους άλλους... ...πόσες φορές νιώσαμε ότι λιγοψυχούμε σε κάποιες δύσκολες καταστάσεις της ζωής και είχαμε την ανάγκη από ένα ζεστό χαμόγελο... ...πόσες φορές νιώσαμε της επιθυμία μιας εγκάρδιας αγκαλιάς... ..και πόση δύναμη πήραμε, όταν μας έδωσαν αυτά τα δώρα... Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο εγωϊστές και όταν μας δίνεται ευκαιρία, ας χαρίζουμε λίγη ελπίδα και πνοή ζωής στους άλλους όταν το έχουν ανάγκη... Είναι τόσο απλό
6 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΕΣ...

-
Εικόνα
Ζει μέσα στα μονοπάτια του μυαλού του... στον δικό του κρυφό κόσμο... με τις δικές του νότες, που μόνο αυτός τις ακούει... Προσπάθησε να τις μοιραστεί, αλλά κανείς δεν ήθελε να τον ακούσει... Ήχος γλυκός και τρυφερός...με πόνο για αγάπη... Νότες φυλαγμένες καλά μέσα στην καρδιά του... που απλόχερα τις έδινε για να τις γευτούν... Τις άκουσαν, μαγεύτηκαν και στα σύννεφα πέταξαν... φοβήθηκαν όμως κι απότομα έφυγαν και μέσα στα συντρίμμια τις πέταξαν... Την αγάπη ξέχασαν και τα πάντα έσβησαν... Κι απόμεινε να τις κοιτά...λερωμένες και ταλαιπωρημένες... Ακόμη έχει τις νότες φυλαγμένες μέσα στην καρδιά του... ...δεν βγάζουν πια το μελωδικό μαγευτικό τους ήχο... ...τώρα πια είναι κλειδωμένες και προστατευμένες... ...περιμένοντας το χρόνο να τις γιατρέψει.... Θεοπούλα Πατρίκη
8 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

ΛΕΞΕΙΣ

-
Εικόνα
Θέλω να γυρίσουν πίσω οι λέξεις... Να ζωγραφίσω μαζί τους... Να με ταξιδέψουν στο δικό μου παραμύθι.... Να ξανακούσω τη μουσική τους στον αέρα... Να με τυλίξουν στην αγκαλιά τους και να τραγουδώ μαζί τους κάθε θαμμένο μυστικό... Να με μαγέψουν με το κρυφό τους νόημα και να με μεθύσουν με το νέκταρ που ξεχειλίζει η κάθε συλλαβή τους... Θεοπούλα Πατρίκη
6 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα

Αλήθεια...ΕΜΕΙΣ τι είδους άνθρωποι είμαστε;

-
Εικόνα
Υπάρχουν άνθρωποι, που ένα τους βλέμμα σε ηρεμεί και σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις... ...άνθρωποι που γνωρίζουν τη δύναμη των λέξεων και δεν ξεχνούν ότι ένας καλός τους λόγος, θα σου γλυκάνει την καρδιά... ...τα λόγια τους γίνονται βάλσαμο και απορείς με το μεγαλείο της ψυχής τους, γιατί ίσως να μην είναι καν  φίλοι σου... ....τα λόγια τους έχουν κάτι μαγικό...που δεν είναι τίποτα άλλο από την ανθρωπιά που γίνεται πάντα σημείο αναφοράς σε κάθε τους πράξη... ...άνθρωποι που τους αρέσει να δίνουν και δεν περιμένουν αντάλλαγμα.... ...γιατί οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν πλούσιοι όταν "γλύφουν" και επουλώνουν τις πληγές των άλλων...  ....άνθρωποι που χαίρονται με τη χαρά σου και θρηνούν με τη θλίψη σου... ...υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς να το ξέρουν, γίνονται καθημερινά επίγειοι άγγελοι δίχως να κομπάζουν... Υπάρχει όμως και ένα άλλο είδος ανθρώπων...αυτών που το βλέμμα τους κρύβει σκοτάδι... ...το σκοτάδι εκείνο, που ρουφάει ακόρεστα τη χαρά των άλλων ..
14 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα