Ο κρυφός μου εαυτός

Θέλω να γυρίσουν πίσω οι λέξεις... Να ζωγραφίσω μαζί τους... Να με ταξιδέψουν στο δικό μου παραμύθι.... Να ξανακούσω τη μουσική τους στον αέρα... Να με τυλίξουν στην αγκαλιά τους και να τραγουδώ μαζί τους κάθε θαμμένο μυστικό... Να με μαγέψουν με το κρυφό τους νόημα και να με μεθύσουν με το νέκταρ που ξεχειλίζει η κάθε συλλαβή τους... Θεοπούλα Πατρίκη

Υπάρχουν άνθρωποι, που ένα τους βλέμμα σε ηρεμεί και σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις... ...άνθρωποι που γνωρίζουν τη δύναμη των λέξεων και δεν ξεχνούν ότι ένας καλός τους λόγος, θα σου γλυκάνει την καρδιά... ...τα λόγια τους γίνονται βάλσαμο και απορείς με το μεγαλείο της ψυχής τους, γιατί ίσως να μην είναι καν  φίλοι σου... ....τα λόγια τους έχουν κάτι μαγικό...που δεν είναι τίποτα άλλο από την ανθρωπιά που γίνεται πάντα σημείο αναφοράς σε κάθε τους πράξη... ...άνθρωποι που τους αρέσει να δίνουν και δεν περιμένουν αντάλλαγμα.... ...γιατί οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν πλούσιοι όταν "γλύφουν" και επουλώνουν τις πληγές των άλλων...  ....άνθρωποι που χαίρονται με τη χαρά σου και θρηνούν με τη θλίψη σου... ...υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς να το ξέρουν, γίνονται καθημερινά επίγειοι άγγελοι δίχως να κομπάζουν... Υπάρχει όμως και ένα άλλο είδος ανθρώπων...αυτών που το βλέμμα τους κρύβει σκοτάδι... ...το σκοτάδι εκείνο, που ρουφάει ακόρεστα τη χαρά των άλλων ..

Μία ακόμη μέρα ξημέρωσε, και ο πόνος εξακολουθεί να είναι πιστός σύντροφός σου.  Κανένας δεν πρόκειται να καταλάβει πόση ζωή στερείσαι από τον πόνο. Κανένας δεν θα καταλάβει τι νιώθεις, όταν δεν έχεις πλέον επιλογές. Κανένας δεν θα καταλάβει το χρόνο και την υπομονή που ξόδεψες για να απαλύνεις τον πόνο σου και την πικρία που νιώθεις όταν οι συγκυρίες της ζωής σε γυρίζουν πίσω στην αφετηρία του πόνου και πολλές φορές σε χειρότερη θέση. Κανένας δε θα  καταλάβει πως νιώθεις όταν αγωνίζεσαι να συμφιλιωθείς με τον πόνο που σε συντροφεύει καθημερινά και την προσπάθειά σου να ζήσεις φυσιολογικά. Κανένας δεν θα  καταλάβει, πως νιώθεις όταν επανειλημμένα αρνήσε προσκλήσεις για έναν απλό περίπατο, γιατί πολύ απλά δεν μπορείς. Κανένας δε θα  καταλάβει, πως νιώθεις όταν περιπαίζουν τον πόνο σου. Κανένας δε θα καταλάβει τον πόνο σου, γιατί..... το μονοπάτι του πόνου το διασχίζεις μόνος σου. Σε αλλάζει ως άνθρωπο και σμιλεύει τη ψυχή σου.  Πατρί