Ο κρυφός μου εαυτός

..... και έρχεται η μέρα που συνειδητοποιείς ότι οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα σου, δεν  έχουν χρώμα και πέφτουν στο κενό... πάντα κατέληγαν στο κενό, και όταν έβγαζες λέξεις με πιο  ζωηρά χρώματα, πάλι είχαν την ίδια κατάληξη και μάζευες απλόχερα λέξεις που δεν ήταν δικές  σου, αλλά ήταν πάντα πιο δυνατές και έσβηναν τις δικές σου.... τώρα έχεις λέξεις που δεν θέλεις  να βγούνε, γιατί κουράστηκες να πέφτουν στο κενό και προτιμάς τη σιωπή....ποιο το νόημα των  λέξεων, αν δεν σε ακούνε ποτέ ... Θεοπούλα Πατρίκη