ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΕΣ...





Ζει μέσα στα μονοπάτια του μυαλού του...

στον δικό του κρυφό κόσμο...

με τις δικές του νότες, που μόνο αυτός τις ακούει...

Προσπάθησε να τις μοιραστεί, αλλά κανείς δεν ήθελε να τον ακούσει...

Ήχος γλυκός και τρυφερός...με πόνο για αγάπη...

Νότες φυλαγμένες καλά μέσα στην καρδιά του...

που απλόχερα τις έδινε για να τις γευτούν...


Τις άκουσαν, μαγεύτηκαν και στα σύννεφα πέταξαν...

φοβήθηκαν όμως κι απότομα έφυγαν και μέσα στα συντρίμμια τις πέταξαν...

Την αγάπη ξέχασαν και τα πάντα έσβησαν...

Κι απόμεινε να τις κοιτά...λερωμένες και ταλαιπωρημένες...

Ακόμη έχει τις νότες φυλαγμένες μέσα στην καρδιά του...

...δεν βγάζουν πια το μελωδικό μαγευτικό τους ήχο...

...τώρα πια είναι κλειδωμένες και προστατευμένες...

...περιμένοντας το χρόνο να τις γιατρέψει....



Θεοπούλα Πατρίκη





Σχόλια

  1. Όλες οι νότες του κόσμου έχουν έναν αποδέκτη. Είναι η στιγμή που καθορίζει το μέλλον. Μια άτυχη στιγμή δεν κλείνει για πάντα τις πόρτες. Οι νότες πρέπει να ακούγονται ακόμα και πληγωμένες.Καλό απόγευμα Θεοπούλα μου. Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαρία μου, πολύ σωστά το έθεσες... "η στιγμή που καθορίζει το μέλλον" και στο χέρι μας είναι πιο μονοπάτι θα διαλέξουμε τη συνέχεια....Υπάρχουν δύο επιλογές...ή θα ταμπουρωθείς πληγωμένος στο καβούκι σου και θα απομονωθείς από τους ανθρώπους ή θα αγαπήσεις τον εαυτό σου και την αξιοπρέπειά σου και θα ανοίξεις φτερά για καινούριες εμπειρίες!!! Φιλακια πολλά και καλό απόγευμα!

      Διαγραφή
  2. Θεοπούλα με συγκινεί η γραφή σου.
    Τα συναισθήματά σου δυνατά, διεισδυτικά. Το θέμα σου όμορφο, γλυκό.
    Δεν ξέρω πως να το αποδώσω αυτό που ένιωσα διαβάζοντας το ποίημά σου.
    Το αφήνω να λειτουργήσει μέσα μου.
    Τον σεβασμό μου καλή μου φίλη.
    Ειλικρινά σε χαίρομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη, να τολμήσω να μαντέψω;;;;; μάλλον σου μαύρισα τη ψυχή....λίγο πόνο, λίγη θλίψη, λίγη απογοήτευση και λίγο πίκρα... ότι νιώθουμε όταν μας πληγωνουν οι άνθρωποι...Επεσα μεσα;;;

      Διαγραφή
  3. Την καλημέρα μου Θεοπούλα!
    Αισθάνομαι όχι πόνο, περισσότερο απογοήτευση. Κάποιος/κάποια αισθάνεται ότι προδόθηκε και κυρίως ενοχλείται από το γεγονός ότι δεν ξέρει τον λόγο. Περιμένει το χρόνο να γιατρέψει τις πληγές, όλα τα γιατρεύει ο χρόνος - έτσι λένε τουλάχιστον!
    Ωραία η γραφή, όταν μπορεί να μοιράζεται τα συναισθήματα!
    Νάσαι καλά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Βασίλη, σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου! Ο χρόνος πάντα τα γιατρεύει όλα, βέβαια θα υπάρχουν και πάντα εξαιρέσεις. Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα Θεοπούλα! :)
    Αρκεί ο χρόνος να μη γινει κακή "βολική"συνήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημέρα Λυγερή μου, εύχομαι να είσαι καλα! Ναι θα συμφωνήσω μαζί σου, δεν πρέπει ο χρονος να γινεται μία βολική συνήθεια , χρειαζεται και προσωπικη προσπάθεια. Φιλακια πολλά!!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

και τώρα....ΣΙΩΠΗ

Αλήθεια...ΕΜΕΙΣ τι είδους άνθρωποι είμαστε;

ΛΕΞΕΙΣ