και τώρα....ΣΙΩΠΗ
.....και έρχεται η μέρα που συνειδητοποιείς ότι οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα σου, δεν
έχουν χρώμα και πέφτουν στο κενό... πάντα κατέληγαν στο κενό, και όταν έβγαζες λέξεις με πιο
ζωηρά χρώματα, πάλι είχαν την ίδια κατάληξη και μάζευες απλόχερα λέξεις που δεν ήταν δικές
σου, αλλά ήταν πάντα πιο δυνατές και έσβηναν τις δικές σου.... τώρα έχεις λέξεις που δεν θέλεις
να βγούνε, γιατί κουράστηκες να πέφτουν στο κενό και προτιμάς τη σιωπή....ποιο το νόημα των
λέξεων, αν δεν σε ακούνε ποτέ ...
Θεοπούλα Πατρίκη
Ω Θεοπούλα μου! κατ αρχήν χαίρομαι ιδιαίτερα που σε βλέπουμε ξανά στο σπιτικό σου εδώ. Μας λείπεις και θα ήθελα να σε παρακινήσω να ...μην το κάνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέφτω στον στοχασμό του θέματός σου και στη μελέτη σου.
Να είσαι καλά καλή μου φίλη. Όμορφη συνέχεια να έχεις.
καλημέρα Γιάννη, σε ευχαριστώ για το πέρασμά σου....σε μερικές περιπτώσεις χρειάζεται η σιωπή. Πιστεύω ότι χαραμίζουμε το χρόνο μας με ανθρώπους που συνέχεια μιλάνε αλλά δεν ακούνε ποτέ...σε τοίχο να μιλήσεις έχεις περισσότερες πιθανότητες να κάνεις διάλογο. Καλή συνέχεια να έχεις.
ΔιαγραφήKαλώς ήρθες πάλι Θεοπούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λέξεις έ;...χμμμ...πιστεύω πως είναι αυθύπαρκτες γιατί είναι ζωντανοί οργανισμοί και διαθέτουν αυτοτέλεια. Η κάθε λέξη που γράφουμε ή ξεστομίζουμε είτε διαβάζεται από κάποιους είτε όχι, διατηρεί τη δική της αλήθεια και η αλήθεια, όλοι γνωρίζουμε, βγαίνει πάντα στο φως μια μέρα. Τις λέξεις μας τις βρίσκουμε πάντα μπροστά μας Θεοπούλα μου.
Να είσαι καλά. Καλό απόγευμα και να μας έρχεσαι πιο συχνά πλζ...
Καλημέρα Μαρία μου! Οι λέξεις πάντα έχουν δύναμη, αλλά υπάρχουν πάντα άνθρωποι που δεν θέλουν να τις ακούσουν, έτσι φιλτράρουν τις λέξεις και κρατάνε μόνο τις δικές τους αλήθειες και φτιάχνουν την δική τους πραγματικότητα, γιατί έτσι τους βολεύει. Φιλάκια πολλά και καλή συνέχεια!
Διαγραφή